Facebook ZS Nr 1

SU ZS Nr 1

Facebook biblioteki ZS Nr 1

Filmy ZS Nr 1 w youtube

Przetłumacz stronę


BIP ZS Nr 1

Zadzwoń do nas

Tryb SkypeMe™!

MOODLE

http://zs1nd.cba.pl/moodle/
Moodle - e-learnig online
w Zespole Szkół Nr 1

Pytajnik online

Dr hab. in?. Jerzy Cetnar, prof. AGH

Dr hab. in?. Jerzy Cetnar, prof. AGH
Wykszta?cenie i stopnie naukowe
Urodzi?em si? w Nowej D?bie w 1960 r. gdzie w 1979 r., uko?czy?em liceum ogólnokszta?c?ce w klasie o profilu matematyczno-fizycznym. W latach 1978 i 1979 bra?em udzia? w Olimpiadzie Matematycznej i dwukrotnie doszed?em do fina?u krajowego a w 1979 r. zosta?em jej laureatem. Wst?pi?em na Akademi? Górniczo-Hutnicz? gdzie w czasie swych studiów na Wydz. Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki pozna?em w szerokim zakresie fizyk? i specjalizowa?em si? w technicznej fizyce j?drowej a w szczególno?ci w zastosowaniu fizyki neutronów w reaktorach syntezy j?drowej. W czasie studiów by?em kilkakrotnie nagradzany przez Rektora AGH nagrod? dla najlepszych studentów. Studia uko?czy?em w 1985 r. Po wygraniu konkursu na stypendium Monbusho odby?em w latach 1989 – 1992 studia doktorskie w zakresie in?ynierii j?drowej na Uniwersytecie Tokijskim gdzie obroni?em prac? doktorsk? i otrzyma?em stopie? doktora we wrze?niu 1992 r. Stopie? ten nostryfikowa?em po powrocie do kraju. Stopie? naukowy doktora habilitowanego uzyska?em na AGH w kwietniu 2007 r.
Praca badawcza
Po uko?czeniu studiów w czasie pracy w Instytucie Fizyki i Techniki J?drowej AGH w latach 1985 – 1989 jako asystent a pó?niej doktorant po?wi?ci?em si? pracom nad zastosowaniem analizy kowariancji do poprawy oceny b??dów w analizie aktywacyjnej i badaniom w zakresie zastosowania transportu neutronów do oblicze? modelowych p?aszcza reaktora syntezy.
W kwietniu 1989 r. otrzyma?em stypendium Monbusho w celu odbycia 3-letnich studiów doktorskich na Uniwersytecie Tokijskim, w Zak?adzie In?ynierii J?drowej. Studia te uko?czy?em w terminie przygotowuj?c rozpraw? pt. „Optymalizacja p?aszcza reaktora syntezy do powielania trytu i wypalania aktynowców”. W trakcie pobytu w Japonii wzi??em udzia? w pomiarach powielania trytu, w których eksperymentalnie wykazali?my mo?liwo?? uzyskania wspó?czynnika powielania trytu – podstawowego parametru reaktorów syntezy na poziomie wi?kszym od 1,0. Reaktory syntezy j?drowej s? nadziej? ludzko?ci na dost?p do praktycznie nieograniczonych zasobów energii, b?d?c jednocze?nie jednym z najwi?kszych jej wyzwa? technologicznych. P?aszcz reaktora s?u?y do odbioru oraz wykorzystania energii reakcji – do podgrzania wody, aby zdolna by?a w postaci pary nap?dzi? turbin? i wyprodukowa? pr?d a tak?e do wyprodukowania trytu – sk?adnika paliwa syntezy o krótkim czasie ?ycia, a wiec niedost?pnym w przyrodzie. P?aszcz reaktora syntezy mo?na równie? wykorzysta? do unieszkodliwienia aktynowców – d?ugo?yciowych radioaktywnych produktów konwencjonalnych reaktorów j?drowych, które obecnie musz? by? sk?adowane przez okres do miliona lat zanim stan? si? niegro?ne dla ludzi.
Nast?pnie, po powrocie do Polski, wznowi?em prac? na Wydziale Fizyki i Techniki J?drowej AGH, na stanowisku adiunkta gdzie kontynuowa?em badania prowadzone w Japonii w zakresie transmutacji izotopów. W wyniku tych prac zainstalowa?em a nast?pnie rozwin??em system oblicze? w oparciu o japo?ski program od oblicze? transmutacji izotopów BISON. Umo?liwia? on analiz? wypalania produktów rozszczepie? oraz zaanga?owanie w krajowe oraz zagraniczne projekty badawcze w obszarze transmutacji d?ugo?yciowych szkodliwych radioizotopów. Dalsze prace rozwojowe modelowania procesów transmutacji prowadzi?em w oparciu o metod? Monte Carlo, opracowa?em autorsk? metod? badawcz?, któr? nast?pnie rozwija?em we wspó?pracy z Politechnik? Sztokholmsk? (KTH). Uzyska?em 3-letnie stypendium badawcze, które realizowa?em w latach 2000-2003 katedrze Fizyki Reaktorów KTH. W wyniku nawi?zanej wspó?pracy doprowadzi?em do w??czenia zespo?u badawczego AGH do prac badawczych w ramach programu EURATOM pocz?wszy od IV PR – tj. jeszcze w okresie przedakcesyjnym UE. Pozwoli?o to na poszerzenie zakresu badawczego AGH na obszar reaktorów IV generacji – dedykowanych tak?e do wypalania aktynowców, – d?ugo?yciowych radionuklidów, w szczególno?ci wysokotemperaturowe reaktory j?drowe typu HTR posiadaj? unikatowe cechy bezpiecze?stwa pasywnego oraz nowe obszary zastosowa?. G?ówn? zalet? reaktorów HTR jest du?a odporno?? na wysok? temperatur? – dzi?ki zastosowaniu mikro-granulek paliwa w ceramicznych os?onach. Pozwala to na unikni?cie stopienia rdzenia reaktora nawet w sytuacji ca?kowitej utraty zasilania w obiegu ch?odz?cym na skutek nieprzewidzianej awarii. Cecha ta obecnie staje si? wyj?tkowo po??dana ze wzgl?du na rosn?ce ryzyko awarii reaktorów starego typu. Moim wk?adem w rozwój reaktorów IV generacji jest opracowanie i udoskonalanie nowoczesnych metod obliczeniowych oraz projektowych reaktorów, aby umo?liwi? pe?n? oraz wiarygodn? ocen? cech bezpiecze?stwa reaktorów ró?nego typu oraz mo?liwo?ci ich zastosowania. Mój autorski system obliczeniowy MCB w swej pierwszej wersji zosta? rozpowszechniony poprzez agencje mi?dzynarodowe NEA DATA BANK oraz RSICC i jest obecnie wykorzystywany w kilku znacz?cych o?rodkach naukowych. Przez ostatnie lata poszerzy?em obszar badawczy na zagadnienia wykorzystania reaktorów j?drowych – szczególnie wysokotemperaturowych do procesów chemicznymi na bazie w?gla, co mo?e pozwoli? na ograniczenie generowania oraz emisji CO2 a tak?e ekologiczn? produkcje paliw syntetycznych z w?gla, co jest priorytetowym kierunkiem badawczo wdro?eniowym polskiej gospodarki. Obecnie pracuj? na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Wydziale Energetyki i Paliw AGH. Kieruj? pracami zespo?u badawczego AGH, jako partnera w kilku projektach europejskich w ramach 7-go Programu Ramowego UE oraz EIT KIC InnoEnergy.
Wygenerowano w sekund: 0.05
2,402,147 unikalnych wizyt